สมลักษณ์ ปันติบุญ

เกิดที่จังหวัดเชียงราย ประเทศไทย เมื่อปี พ.ศ. 2500
พำนักและทำงานอยู่ที่จังหวัดเชียงราย ประเทศไทย

ไม่ได้ทำอะไรให้ มัน เป็นอะไร, 2567
ศิลปะจัดวางเฉพาะที่
ขนาดแปรผันตามพื้นที่

สมลักษณ์ ปันติบุญ ต้องการนำเสนอผลงานศิลปะเครื่องปั้นดินเผา และ งานจิตรกรรมนามธรรม ที่สะท้อนถึงความเรียบง่ายและความเป็นธรรมชาติ จัดวางอยู่ในบรรยากาศของ ‘เฮือนนางสาหร่าย’ เรือนไม้โบราณแบบพื้นถิ่นอีสาน ที่ถูกอนุรักษ์เอาไว้อยู่ในพื้นที่ หมู่บ้านอีสาน ภายในจิม ทอมป์สัน ฟาร์ม สำหรับงาน Art On Farm ภายใต้แนวคิด ‘อีสานเอิ้นหา’ ศิลปินต้องการให้ผู้ชมได้ตระหนักถึงคุณค่าของเวลา ความดั้งเดิมของสิ่งที่เป็นธรรมดา และความเป็นธรรมชาติที่อยู่รอบตัวเรา

ผลงานชุดนี้ ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก ‘ผืนดิน’ ที่เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความเป็นอยู่ และการดำรงวัฒนธรรมที่ผูกพันกับความเป็นธรรมชาติของคนอีสาน ผืนดินที่ใช้ปลูกพืชผลเพื่อหล่อเลี้ยงชีวิต ผืนดินที่เป็นเสมือนบ้านที่อบอุ่น ศิลปินนำดินมาเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างสรรค์งานศิลปะที่เปรียบเสมือนการรำลึกถึงอดีตและการสืบทอดวัฒนธรรมที่สัมพันธ์กับความเป็นธรรมชาติ ดินเกิดจากการทับถมของชั้นตะกอนมาอย่างยาวนาน ถูกกดทับบีบอัดด้วยอุณหภูมิความร้อนใต้ผืนโลก และความเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล จนเกิดเป็นสีของดินที่ได้มาจากปฏิกริยาของแร่ธาตุ ดินมีความดึกดำบรรพ์และไร้กาลเวลาในตัวของมันเอง เมื่อศิลปินนำดินมานวดปั้นและเผาด้วยความร้อน จนเกิดเป็นรูปทรงต่างๆ จัดวางอยู่ในบรรยากาศและพื้นที่ว่าง เป็นการทำงานร่วมกันระหว่างมนุษย์และกระบวนการที่เป็นธรรมชาติ สร้างสรรค์งานศิลปะเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติที่เรียบง่าย

ชื่อผลงาน “ไม่ได้ทำอะไรให้มันเป็นอะไร” หมายถึงการปล่อยให้ดินเป็นตัวของมันเอง ศิลปินไม่ได้พยายามที่จะสร้างสรรค์ภาชนะเพื่อการใช้สอย หรือ อะไรที่แปลกแยก แต่ต้องการสร้างความกลมกลืนที่อยู่ร่วมกันได้ ระหว่างพื้นผิว รูปทรง พื้นที่ว่าง วัฒนธรรมและวิถีชีวิต ศิลปินแสดงให้เห็นความเรียบง่ายของวัสดุ สีของดินและพื้นผิวของเครื่องปั้นดินเผา ซึ่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับงานจิตรกรรมนามธรรม และ บรรยากาศพื้นที่ว่างภายในเรือนไม้พื้นถิ่นอีสานแบบโบราณ ที่ร่องรอยบอกเล่าเรื่องราวไม่รู้จบให้เรารับรู้ และสัมผัสได้ผ่านกาลเวลา

เขียนโดย อังกฤษ อัจฉริยโสภณ

สมลักษณ์ ปันติบุญ เป็นศิลปินที่มีความชำนาญในงานเซรามิก และงานศิลปะนามธรรมที่รังสรรค์โดยมีดินเป็นองค์ประกอบ สมลักษณ์สำเร็จการศึกษาด้านงานเซรามิกจากสถาบันเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา วิทยาเขตภาคพายัพ จังหวัดเชียงใหม่ เขาได้รับโอกาสในการเข้าร่วมโครงการเครื่องปั้นดินเผาของสำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ (UNHCR) โดยได้อบรมวิชากับนักบวชในพระพุทธศาสนานิกายเซน และสอนศิลปะให้กับผู้ลี้ภัยสงครามชาวลาวและเขมรในประเทศไทย หลังจากนั้นสมลักษณ์ได้เดินทางไปศึกษาด้านเซรามิกต่อที่ประเทศญี่ปุ่น ก่อนจะกลับมาไทยตั้งสตูดิโอของตนเองชื่อ “เครื่องปั้นดินเผาดอยดินแดง” ที่เชียงรายใน พ.ศ. 2534 สมลักษณ์ได้รับเลือกเป็นนายกสมาคมคนแรกของขัวศิลปะเชียงราย และจัดแสดงผลงานทั้งแบบเดี่ยวและกลุ่มอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งหนึ่งในนั้นคือไทยแลนด์เบียนนาเล่ เชียงราย 2566